สกปรกเพื่อโลกสะอาด

"น้ำยอมสกปรกเพื่อให้ผู้อื่นสะอาด"

จะมีคนกี่คนที่เห็น....ความบริสุทธิ์ของน้ำ
มีสักกี่คนที่รับรู้ว่า'น้ำ' รักความบริสุทธิ์
หน้าที่ของ'น้ำ'
คือชำระความสกปรกให้ทุกสิ่ง
โดยที่ยอมเอาตัวเองเข้ามาสกปรกเอง
.....เราเคยขอบคุณ'น้ำ'บ้างไหม ??

เวลาเราใช้น้ำชำระสิ่งต่างๆแล้ว
เราก็จะเห็นน้ำที่ดำเต็มไปด้วยฝุ่นตะกอน
น้ำที่ใสกลับกลายเป็นน้ำที่ดำขุ่นมัว
ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว....ความไม่สะอาด
.......ไม่ใช่น้ำแต่เป็นฝุ่นผงต่างหาก.......

คนส่วนมากกลับมองเห็นว่า  
เป็นความสกปรกของน้ำ   ดั่งเช่นการที่..
คนเรามักจะมองเห็นความผิดความไม่ดีของคนอื่น
ส่วนความไม่ดีของตัวเองกลับมองไม่เห็น!!!                    
        
น้ำเต็มใจในการทำหน้าที่ของตัวเอง
ยอมทำแม้จะได้รับสิ่งที่ไม่ดีเข้ามา
นั่นเพราะน้ำ....มั่นใจในความดีที่ทำของตัวมัน!!!!

และรู้ว่าเมื่อถึงเวลา...
มันก็จะกลั่นตัวเองให้บริสุทธิ์
แล้วลอยสูงขึ้น...... ลอยสูงขึ้นไปในอากาศ
เมื่อถึงกาลอันมีเมฆฝนพัดมา
น้ำนั้นก็จะกลั่นลงมาเป็นหยาดฝน
.....อันสดใสอีกเสมอ

เป็นน้ำที่สะอาด....บริสุทธิ์ที่ตกลงมา
ซึ่งมันก็ไม่รู้ว่าตัวมันจะต้องตกลงมา
ไปในน้ำดี หรือตกสู่ในน้ำเน่าอีก
แต่มันก็ไม่เคยเลือก......
และเต็มใจจะตกลงไปอีกครั้งเสมอ

ถ้าเราเชื่อมั่นในคุณแห่งความดีงาม
มั่นใจในตัวเองว่าจะยังมีคุณค่าแบบ'น้ำ' แล้ว
ชีวิตนี้จะมีความสันติสงบอย่างเป็นสุขไม่น้อย

#ส่งต่อบทความนี้ถ้าคิดว่าจะเป็นประโยชน์ต่อคนอื่น
---------------------++++++++++-----------------------
ด้วยสาราณียธรรม
พระภัทรพล  ชุตินฺธโร
(13 มกราคม 60)

เรื่องเล่าสู่การเติบโตภายใน

ชีวิตคนเราย่อมมีการเปลี่ยนแปลง
ตามประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคน บางคนโตเป็นผู้ใหญ่แต่วุฒิภาวะไม่ได้เติบโตขึ้นด้วย

เติบโตในที่นี้หมายถึง
การเติบโตทางจิตใจและการกระทำ แม้ตัวเราเองก็ยังต้องฝึกฝนและพัฒนา
ให้เติมโตอยู่เสมอ

จุดเปลี่ยนในชีวิตอย่างหนึ่ง จากเด็กกะโปโล เที่ยวเล่นหาอะไรสนุกๆทำไปเรื่อยๆ กินเหล้าสังสรรค์พบปะกับเพื่อนๆ
ใช้ชีวิตไปบนพื้นฐานความประมาทสิ้นเชิง

จวบจนวันที่ได้เข้าสู่ร่มเงาธรรมะ
ขององค์พระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า
ได้เข้าสู่วิชาแห่งชีวิตอย่างแท้จริง
รู้จักความสงบทางใจว่ามันสบายดีจัง !!

พระอาจารย์ทุกรูปผู้เป็นที่เคารพบูชายิ่งเมตตาสั่งสอนทุกอย่าง โดยเฉพาะ "การให้รู้จักคุณ"
- คุณแห่งผู้มีพระคุณ
- คุณแห่งโอกาส
- คุณแห่งการรู้จักหน้าที่
- คุณแห่งการนิ่งเพื่อชนะ..(ตน)

การใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติ
อยู่กับธรรมะบำบัด   อันสงบร่มเย็น
ใจเราเป็นสุขสบายขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
เข้าใจอย่างดีจริงๆว่า เสียงที่ไพเราะที่สุด
คือ เสียงของความสงบนี่เอง

การได้เข้าไปเห็นชีวิต เห็นความทุกข์
จากผู้คนที่นอนเจ็บป่วยอยู่บนเตียง
ในการทำงานจิตอาสาเยี่ยมไข้
ได้เห็นถึงปาฏิหาริย์ของฝึกฝนตน

"ให้เป็นคนที่รับฟังคนอื่นด้วยใจแท้และ
ไม่ไปตัดสินผู้คนด้วยความคิดของเรา"

ปัจจุบัน...ทั้งหมดซึบซับเข้ามาภายใน
อย่างที่เราก็รู้ได้ว่า "ฉันเปลี่ยนไป"
ใจที่เคยร้อนรนด้วยเพราะ
ความคิดตนและคำของคนอื่น
ค่อยๆมีวิธีจัดการกับใจตัวเอง
ในภาวะที่ต้องกลับมาดูแลใจให้รับรู้

ทุกสิ่งมันเป็นเช่นนั้นเอง
ไม่มีใครทำอะไรใครได้
นอกจาก "กรรม" ของเราเอง
ที่นำเราต้องเป็นไปตามที่เป็น

ทุกวันนี้สิ่งที่ยังทำอยู่สม่ำเสมอ
คือการได้นั่งสมาธิ ได้สวดมนต์ ทุกอย่างที่ทำในชีวิตประจำวันจึงมีค่า ปัจจุบันนี้ก็ยังฝึกฝนอยู่เสมอ

เวลาที่เกิดปัญหาอะไรก็ตามจงคิดเสมอว่า
เป็นสิ่งที่เขานำมาฝึกฝนเราเป็นด่านๆหนึ่ง ฝึกให้เราแข็งแกร่งและเติบโตทางจิตใจ
ขึ้นอีก  ปัญหาและความทุกข์เป็นอาจารย์
มาสอนเรา อาจารย์โกรธ อาจารย์เบื่อ อาจารย์ขี้เกียจ อาจารย์เศร้า สารพัดอาจารย์อยากสอนเราทั้งนั้น

คนเราล้วนแต่มีความคิดไปในทางเดียว
กันคือใฝ่หาความสงบให้กับชีวิต  ไปทำบุญสนทนาธรรมกับหลวงพ่อ
นอกจากนี้หากมีความสงสัยเกิดขึ้น มีกิเลสความทุกข์ในใจ สิ่งที่เป็นที่พึ่ง
ของเราเสมอ คือ พระรัตนตรัย

จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ไม่รู้หรอกว่าเราเปลี่ยนแปลงอะไรไปบ้างมากน้อยเท่าไหร่ 
เราคิดแค่พัฒนาตนเองอยู่เสมอ
ทุกลมหายใจ....จะรู้ตัวก็แต่คนรอบข้าง
ทักว่าใจเย็นขึ้นบ้าง สุขุมสงบราบเรียบ

สุดท้าย...
เมื่อเราใช้ชีวิตในทางโลกมาทั้งชีวิตแล้ว จึงอยากให้เราหันมาฝึกฝนจิตใจ
ให้เติบโตในทางธรรมเพื่อพ้นจากทุกข
์ด้วยอีกทางหนึ่ง เรียนรู้จักตัวเราอย่างเข้าใจด้วยธรรม
เมื่อนั้นชีวิตเราจะมีความหมายยิ่งนักว่า

ตัวฉันโชคดีแค่ไหนที่ได้เกิดมาพบ
พระพุทธศาสนา....ได้เกิดมาบนแผ่นดิน
ที่ศรัทธาแห่งพุทธะ

ขอปวารณาตัวเองว่าจะทำหน้าที่
ของตัวเองให้ดีที่สุด....
ไม่ว่าฐานะความเป็นสมณะเพศในขณะปัจจุบันนี้หรือวันข้างหน้าที่จะมาก็ตาม

สาราณียธรรม
ธรรมจัดสรรความสงบสู่ภายใน
พระภัทรพล ชุตินธโร
( 2  -  11  -  2559  )

#ทำไมเด็กคนหนึ่งจึงเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่กลัวที่จะมีความรัก

หมอคิดว่าความรักก็เหมือนสายฝน

ฝนอาจจะทำให้เกิดความชุ่มฉ่ำแก่พื้นดิน ทำให้แม่น้ำลำธารไม่เหือดแห้ง แต่ถ้าฝนพัดกระหน่ำก็กลายเป็นพายุที่นำมาซึ่งความเสียหาย

เด็กคนหนึ่งไปเล่นน้ำฝนกับเพื่อนๆ แต่วันต่อมาเขาก็จับไข้และเป็นหวัด

ทุกอย่างมีสองด้าน แต่การที่จะไปบอกว่าฝนมีแต่ข้อเสีย จนทำให้กลัวที่ฝนจะตกก็ออกจะเกินไปสักหน่อย

มีคนบางคนที่มองเห็นแต่ด้านร้ายๆของความรัก จนกลัวที่จะมีความรัก คิดว่าความรักจะนำมาซึ่งความเจ็บปวด ทำให้กลัวอย่างจริงจัง ทำให้มีปัญหาเวลาที่จะสร้างสัมพันธภาพกับใครสักคน

ไม่ใช่ว่าอยู่ดีๆ คนๆหนึ่งจะเกิดความรู้สึกกลัวที่จะมีความรักหรอก ทุกอย่างมีที่มาที่ไป

.

ประสบการณ์แย่ๆเกี่ยวกับความรักที่ผ่านมา มีผลต่อมุมมองเกี่ยวกับความรักของบางคน

หากเมื่อตอนเด็กๆ เขาพบเห็นการทะเลาะเบาะแว้ง ความห่างเหินเย็นชา ของพ่อแม่ เขาก็อาจจะเติบโตขึ้นมาเป็นคนที่ไม่ศรัทธาชีวิตคู่

หากเขาเติบโตขึ้นมาโดยไม่รู้สึกถึงความรักและความเอาใจใส่ ไม่รู้สึกถึงความอบอุ่น จากผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิด โดยเฉพาะไม่รู้สึกไว้วางใจ เขาก็อาจจะรู้สึกว่าขนาดคนที่ใกล้ชิดเขา (เช่นพ่อแม่) เขายังไม่สามารถไว้วางใจได้ นับประสาอะไรกับคนอื่นๆ จึงอธิบายได้ว่า เพราะอะไร คนๆหนึ่งจึงมองโลกในแง่ร้าย และมองความรักเป็นเรื่องที่ไม่มีอยู่จริง เนื่องจากไม่เคยได้รับรู้ถึงการเป็นที่รักมาตั้งแต่ไหนแต่ไร 

.

คนส่วนใหญ่รู้ว่าความรักมีทั้งด้านดีและไม่ดี แต่บางคนก็มองเห็นแต่ด้านร้ายๆ ทำใจยอมรับไม่ได้ ส่งผลถึงปัญหาที่เกิดขึ้น เวลาที่ต้องสร้างสัมพันธภาพกับใครสักคน คล้ายๆกับมีกำแพงที่มองไม่เห็นขวางกั้นอยู่ตลอด 

เวลาที่ต้องใกล้ชิดกับใคร ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน คนรัก ก็มักจะกลัวว่าจะต้องผิดหวัง หรือเจ็บปวด หรือบางคนหากมีความรัก ก็อาจจะรู้สึกไม่มั่นใจในคนรัก ทำให้มีพฤติกรรมเรียกร้องที่ไม่เหมาะสมหลายๆอย่าง เช่น ทำร้ายตัวเองให้คนที่รักมาสนใจ เอาเข้าจริงๆก็ยิ่งทำให้รู้สึกผิดหวังและเจ็บปวดมากขึ้น 

พ่อแม่และผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิดในวัยเด็ก จึงมีความสำคัญ ต่อมุมมองที่มีต่อโลกของเด็กคนหนึ่ง ซึ่งจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในอนาคต

พ่อแม่จะทำอย่างไรให้เด็กรู้สึกถึงคุณค่าในตัวเอง ว่าเขามีดีเพียงพอที่จะเป็นที่รักของใครสักคน และดีพอที่จะรักคนอื่น 

ต้องเริ่มมาจากความรู้สึกว่าพ่อแม่รักเขาอย่างปราศจากเงื่อนไข การได้เติบโตมาในบ้านที่ปลอดภัย ไม่มีความรุนแรง พ่อแม่เป็นที่พึ่งพาทางใจในเวลาที่ต้องการ และชี้แนะตักเตือนเวลาที่เขาทำผิดพลาด โดยไม่ลืมที่จะให้โอกาสและยอมรับในความเป็นเขา 

ประสบการณ์ในเวลาเป็นเด็กจะเป็นกำลังใจที่สำคัญ หากโตขึ้นไปเกิดผิดหวังในความรัก ก็เข้มแข็งพอที่จะเดินต่อและมีความรักครั้งใหม่

หากมองตัวเองดี เห็นคุณค่าในตัวเอง คนคนหนึ่งก็จะสามารถมองโลกในแง่ดีด้วยความเป็นจริงอย่างเหมาะสม สามารถสร้างสัมพันธภาพกับคนรอบข้างได้

ความรู้สึกว่าตัวเองมีดีเพียงพอที่จะมอบความรักให้คนอื่น และเป็นที่รักของคนอื่น ต้องมาจากความรักในตัวเองก่อนเสมอ