“วิถีแห่งพุทธะ…….วิถีแห่งพระคิลานธรรม”
วิถีที่เคยคุ้นเคยของชีวิต ไม่ว่าจะก่อนบวชเรียนหรือในเพศสมณะก็ตาม….เป็นชีวิตที่เมื่อนั่งย้อนคิดระลึกถึง
คนเราทุกข์วันนี้เพราะไม่เห็นความเป็นธรรมดาของชีวิต
ธรรมดาของชีวิตย่อมมีทุกข์มีสุข สมหวัง ผิดหวังเป็นธรรมดาเวลาที่เราเผลอไปมองข้าม ความธรรมดาก็จะเกิดความหลงไปกับความยินร้าย
การทำความเห็นให้ถูกว่า การพลัดพรากจากของรักย่อมเสียใจเป็นธรรมดา ต้องพบกับสิ่งที่ไม่อยากพบย่อมไม่ชอบใจเป็นธรรมดา อยากได้แล้วไม่ได้ย่อมคับข้องใจเป็นธรรมดา
หวังว่าจะพบเรื่องราวดีๆแล้วกลับพบเรื่องร้ายๆ ก็ย่อมผิดหวังเป็นธรรมดา
เห็นแบบนี้แล้วความดิ้นรนทุรนทุรายย่อมไม่มี แต่ถ้าไม่เห็นว่าเป็นธรรมดาแล้ว
ก็จะดิ้นรน สงสัย ถามทำไมถึงเป็นนี้?
ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้? ทำไม? ทำไม? ฯลฯ
แล้วก็ไม่มีคำตอบ มีแต่ความบีบคั้นใจ
ทำอย่างไรให้เห็นความเป็นธรรมดาของชีวิต?
“คำถามนี้จะหาคำตอบได้ไหมเนี่ย ?!?”
^^แต่วันนี้….คิลานธรรมได้ค่อยๆพาฉันออกเดินไปค้นหา พาไปเห็นจนได้รู้จงฝึกสติให้รู้ทันความยินร้าย รู้ทันความผิดหวัง ไม่ชอบใจ ไม่พอใจ เมื่อมีสติระลึกรู้ ไม่หลง จิตก็เป็นปกติ ไม่ทุกข์ไม่ดิ้นรน ใจเป็นกลาง เข้าถึงความเป็นธรรมดาของชีวิตได้ และรับรู้ว่ามันจะเป็นอย่างนั้นเอง
วิถีคิลานธรรมสอนว่า
หลายเดือนนี้ ..เริ่มรู้ตัวว่าเราอายุมากขึ้น ญาติสนิทมิตรสหายเริ่มทยอยจากเราไป รู้สึกถึงชีวิตล้วนอนิจจัง
หลายเดือนนี้..เริ่มรู้สึกปล่อยวาง เริ่มเรียนรู้ถึงสิ่งที่ไม่ว่าจะเสียดายหรือไม่ก็ตาม ล้วนเป็นสิ่งที่จะต้องเป็นไปโดยวิถีแห่งธรรมชาติ
หลายเดือนนี้ ..ชีวิตสอนว่า เราควรรักและปรารถนาดีต่อผู้อื่นคือสิ่งที่มีค่า มากกว่าการที่คิดร้ายกับผู้อื่น
หลายเดือนนี้..ชีวิตสอนว่าเราจะเป็นกัลยาณมิตรของผู้อื่นโดย ไม่คาดหวังว่าเขาจะต้องทำดีตอบกลับมาให้เรา
หลายเดือนนี้ ชีวิตสอนว่า สิ่งที่เคยใฝ่ฝันอยากได้ในอดีต แม้วันนี้จะได้มาแล้ว ก็หาใช่สิ่งที่สำคัญสำหรับเราเลย
หลายเดือนนี้ เริ่มตื่นรู้ นอกจากเราต้องทำดีกับผู้อื่นแล้ว เราจะต้องทำสิ่งที่ดีงามให้กับคนที่ดีกับเราให้ มากเท่าทวีคูณ
หลายเดือนนี้ เริ่มเรียนรู้ว่า เวลาหาได้บ่มเพาะความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างผู้คน ตรงกันข้าม เวลากลับพิสูจน์ให้เห็นถึงธาตุแท้ของผู้คน
หลายเดือนนี้ เราเปลี่ยนไป สามารถอดทนแบกรับความทุกข์ในหลากหลายรูปแบบ มีความแกร่งในชีวิต เหมือนต้นกระบองเพชร ที่สามารถจะอยู่รอดได้ในทุกสถานะ
หลายเดือนนี้ เริ่มสำนึก ไม่ดึงดันถือมั่นอย่างที่เคย หลายสิ่งที่เคยยึดมั่นเริ่มคลายความถือมั่น ลงกว่าที่เคยเป็น
หลายเดือนนี้ หลายสิ่งที่ขัดหูขัดตา ก็สามารถที่จะทำใจให้เป็นเหมือน “ฟังแต่ไม่ได้ยิน มองแต่ไม่ได้เห็น“
หลายเดือนนี้ ชีวิตสอนว่า ไม่ใช่คนทุกคนจะยินยอมเดินตามวิถีทางที่ เราอยากให้เป็นได้ตลอดไป
หลายเดือนนี้ ชีวิตสอนว่า สิ่งที่เป็นของเรา ย่อมต้องเป็นของเรา สิ่งที่ไม่ใช่ของเรา จงเรียนรู้กับมันให้ได้
หลายเดือนนี้ ชีวิตสอนว่า อย่าได้อิจฉาชีวิตของผู้อื่น เพราะเราเองก็สามารถที่จะใช้ชีวิตอย่างที่เรา ต้องการและเป็นได้เท่าที่เราจะเป็น
เวลาดุจสายน้ำไหลไปไม่หวนกลับ
เรียนรู้กับชีวิต......รู้ซึ้งถึงชีวิต
หวงแหนทุกห้วงเวลาที่ผ่านไปด้วยการเอื้อเฟื้อผู้คน
และใช้ชีวิตด้วย"ใจที่สงบ" ต่อไป
https://docs.google.com/document/d/14Cl-aJqU9z0Jv91WT40VqpzKu_I3rzfgsha4ru2JogM/mobilebasic
