นี่ล่ะหนอ..คน

หลายครั้งอยากบอกว่า...

ไม่เคยบังอาจคิดว่า 'ฉันสอนใคร'
แค่พูดออกไปเพราะเข้าใจดีพอควร
และไม่เคยคิดว่าคนอื่นจะต้องเข้าใจฉัน
เพราะฉันทำเพื่อตัวฉันและคนสำคัญ.....พอ

คนที่จิตใจมืดบอดไปด้วยโมหะ โทสะ โลภะ
ย่อมไม่อาจมองเห็นความสว่างไสวในใจคนอื่นได้

อย่าบังอาจไปคิดเองว่า .. ใครเป็นอย่างไร
#ไม่ใช่หน้าที่ที่มนุษย์หน้าไหนจะมาตัดสิน ไม่ใช่ทุกคนจะคิดดี หรือ คิดชั่วเสมอ
ซึ่งถึงแบบนั้น........ก็ไม่ใช่ความผิดของเขา
'กรรมและความทุกข์ในใจ' คือผู้จะตัดสิน

จงทำความเข้าใจกับคำว่า
"ปากปราศัย น้ำใจเชือดคอ"
ให้ถ่องแท้...

ไม่มีใครไม่เคยผิดพลาด
แต่ก็ยอมรับว่าความผิดนั้น
มันมักจะขยายมากกว่าความเป็นจริงเสมอ
ด้วยวาจาของ 'อมิตร..ของคนดี'

คนบางคนมักจะตีความเข้าข้างตนเอง
แม้ว่าจะเป็นการทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็ตาม

#ความจริงนั้นเป็นสิ่งที่เที่ยงแท้และยุติธรรม
แต่อคติของคนต่างหาก...
ที่ทำให้ความจริงบิดเบือนไปอย่างชั่วร้ายที่สุด
หากเคยเดินย่ำโคลนจะเห็นว่า
โคลนแค่ทำให้เนื้อตัวเราแปดเปื้อน
แต่โคลนไม่สามารถซึมเข้าสู่ผิวหนังเราได้
รอยเปื้อนใดๆ จากภายนอก
ไม่เคยทำให้ตัวเราใจเรา.. เลอะเทอะได้จริงๆ

#จงยืนหยัดยืนเคียงข้างความถูกต้อง
และปฏิบัติกับคนอื่นด้วยความเมตตา
ความอ่อนน้อมถ่อมตนจะเป็นเกราะกำบังที่ดี
จงมีความอ่อนน้อมกับทุกคน ทุกคนล้วนคือครู

#อย่าให้ความหยาบของคนอื่น
#ทำให้เราต้องกระด้างไปด้วย
#เราไม่จำเป็นต้องเป็นในสิ่งที่โสโครกตาม
...........................................
อ้อ__อีกข้อนึง ... อย่าให้ใครมาว่าเราได้
#แก่_เพราะเกิดนาน__อายลูกอายหลานมัน!!!!"

------------------------------------------------------------
#โดยธรรม
Phra Phattaraphon Chutintharo
(พระภัทรพล ชุตินฺธโร)