:: ความเหมือนที่แตกต่าง::
"ดวงตา" ที่เหมือนกัน
กลับมี "มุมมอง" ที่ต่างกัน
"ใบหู" ที่เหมือนกัน
กลับมี "วิธีฟัง" ที่ต่างกัน
"ปาก" ที่เหมือนกัน
กลับมี "วิธีพูด" ที่ต่างกัน
"สมอง" ที่เหมือนกัน
กลับมี "วิธีคิด" ที่ต่างกัน
อาจเป็นเพราะ "เหตุนี้" หรือไม่ ???
"ใจ" ที่เหมือนกัน
กลับมี "วิธีเลือก" ที่จะรับและเก็บเรื่องดีและเรื่องร้ายต่างกัน
ชีวิตจึงมี "สุข และทุกข์" ที่ต่างกัน...!!!
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
... สติสัมปชัญญะ ...
สติ แปลว่า ความระลึกได้
สัมปชัญญะ แปลว่า ความรู้ตัว
.......... ........... ..........
ถือเอาใจความสำคัญว่าระลึกได้ว่า
ทำอะไรไปแล้วบ้าง
พูดอะไรไปแล้วบ้าง
และรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่
ซึ่งสติ - สัมปชัญญะทั้ง ๒ อย่างนี้
พระบรมศาสดาถือว่าเป็นหลักธรรม
ที่มีอุปการะมากในการดำเนินชีวิต
เช่นนักเรียนที่ต้องอ่านหนังสือ
ถ้าใจลอยไปคิดถึงเรื่องอื่น
ก็เรียกว่าขาดสติสัมปชัญญะเหมือนกัน
มีผลทำให้อ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ
หรือการทำกิจการในชีวิต
อีกหลายๆสิ่งที่เราก็ควร"รู้ตัวทั่วพร้อม"
คือมีสติระลึกอยู่ให้ทั่วถึงพร้อม
เพื่อป้องกันการทำพลาดผิด"เผลอสติ"
อันที่จริงพูดถึงความผิดพลาดนี้
เป็นเรื่องที่ปุถุชนทุกคนหลีกเลี่ยงได้ยาก
แต่ถ้าทำผิดแล้วได้สติ ใคร่ครวญ
ยอมรับผิดและพร้อมที่จะแก้ไขให้ถูก
ดั่งนี้พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญนะ
"ประดุจดวงจันทร์พ้นจากเงาเมฆหมอกฉะนั้น"
คนทั้งหลายก็เห็นใจและพร้อมที่จะให้อภัย
อันเป็นทางแห่งความเจริญ
ของตัวผู้ทำผิดเองด้วยนั่นเองด้วย
..เจริญพร..
==========================
พระภัทรพล ชุตินฺธโร
( ๓ ธ.ค. ๒๕๕๙ )
#แสงตะวันแห่งความหวัง#
---------------------------
ความเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องปกติ
เป็นธรรมดาของชีวิต ที่เราต้องยอมรับ
ชีวิตมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย มีพบ มีพราก มีมืด มีสว่าง
มีสุข มีเศร้า มีเจริญ มีเสื่อม ...อย่าหวาดหวั่นกังวลต่อความเปลี่ยนแปลง
จนเกินไปเพราะไม่มีใครสามารถยืนอยู่
ในจุดที่ตัวเองพึงพอใจได้ตลอดกาล
ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไป หรือบางมุมในชีวิตจะเปลี่ยนแปลง
ผลแห่งความหวังอาจไม่ได้สาดส่องมาในที่
ที่เรายืนอยู่เหมือนที่เคยเป็น...ที่เคยหวัง
แต่ทุกที่ทุกเวลาในชีวิต ย่อมยังมีด้านดีให้เราค้นพบเสมอ
ก้าวแต่ละก้าวในมุมมืดจึงต้องมั่นคง
และต้องระมัดระวังยิ่งขึ้น....ด้วยธรรมะ
กลางลมหนาว เราจึงต้องรู้จักเพิ่มความอบอุ่น
กลางพายุฝน เราจึงต้องรู้จักหาที่กำบัง
ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลง
สิ่งที่ชีวิตต้องเรียนรู้ ก็คือ การปรับตัว
อย่าหวาดหวั่นกังวลจนเกินไป
เพราะนั่นเป็นเรื่องปรกติธรรมดาของชีวิต
ใจที่สงบและตริตรองด้วย"สติ"
เมือประดับด้วยศีลธรรมเป็นอาภรณ์
ถึงจะต้องเดินไปในทางเช่นไร...เราจะมี
"ธรรมะที่เป็นแสงส่องทางให้เดินเสมอ"
(12-10-59) ~ชุตินธโร~
