ยามที่เรามีความท้อแท้
เพราะเหนื่อยเกินไปกับชีวิต
หรือเพราะผิดหวังในสิ่งที่ปรารถนาก็ตาม
เมื่อนั้นเรามักไม่อยากก้าวเดินต่อไป
แม้สักก้าวเดียว
เพราะรู้สึกไม่มีกำลังใจ
เพราะรู้สึกไร้
เรี่ยวแรงซะเหลือเกิน
เมื่อเราขาดกำลังใจ เรามักจะมองหาจากคนอื่น
ทั้งๆที่จริงแล้ว ตัวเราเท่านั้นที่จะปลุกปลอบ
ตัวเราเองได้ดีที่สุด
เพราะถึงมีคนอื่นมาให้กำลังใจ
แต่เราอาจจะไม่ได้รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาได้เลย เพราะเอาจิตใจไปผูกอยู่กับอีกคนหนึ่ง หรืออีกสิ่งหนึ่ง จนไม่รับรู้คุณค่าของกำลังใจ
ของคนที่ให้เราในขณะนั้น
และแม้ว่าเราจะต้องอยู่โดดเดี่ยว
ตามลำพังจริง
ในวันที่เรามองไม่เห็นใคร
เราก็จำเป็นต้องเป็นเพื่อนกับตัวเอง คอยปลอบโยนและเป็นกำลังใจ
ให้กับตัวเราเอง อย่าซ้ำเติมตัวเองว่าเป็นคนผิด
อย่าสอนให้ตัวเองไปโทษคนอื่นๆ แต่บอกตัวเราเองให้ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น คุยกับตัวเองว่าเราจะค่อยๆหาทางก้าวต่อไป สร้างพลังใจสู้ต่อไปจะดีกว่า
เมื่อทุกอย่างอยู่เหนือการควบคุมของเรา
เมื่อนั้น..เรามักจะเกิดความท้อแท้ใจ
วิธีสร้างพลังใจให้กลับคืนมาเป็นเรื่องง่ายๆ
ก็แค่..สร้างความเชื่อมั่นให้กับตนเองอีกครั้งให้
ได้เท่านั้น เปลี่ยนอะไรบางอย่าง จัดระเบียบ
ชีวิตใหม่ เมื่อเราควบคุมทุกอย่างได้พอเหมาะ
เราก็จะรู้สึกดีขึ้น แต่ว่า..ทุกอย่างนั้นต้อง
ค่อยเป็นค่อยไป!
"ไม่มีอะไรจะลงตัว...ได้ดั่งใจเราเสมอไป"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น