บทความการเยี่ยมไข้เรื่องเล่าข้า

เรื่องเล่าข้างเตียง "รักนี้ของแม่"

ถ้าวันนี้...

เราเข้าใจ และ เราเห็นชีวิตตัวเอง   📚📔

ว่าเป็นเหมือนแบบฝึกหัดเล่มหนึ่ง  

ทุกสิ่งที่ผ่านมาในชีวิต

ก็คือบทเรียนหนึ่งในนั้น

เมื่อเราทำแบบฝึกหัดนั้นไปเรื่อยๆ     🌟🌠

เราก็จะเข้าใจ  และเป็นคนที่พัฒนา

ถึงไม่พัฒนาก้าวหน้าในทางโลก

ก็คงเป็นความก้าวหน้าในทางธรรม 🌴

ซึ่งเมื่อเราได้มองย้อนทบทวนกลับไป

เราจะรู้แจ้งได้เองว่าทุกวันที่ผ่านไป

🌱ไม่ว่าจะเป็นบทชีวิตที่ ... ง่าย สบาย ลื่นไหล

หรือเป็นบททดสอบที่ ... ยากเข็ญลำเค็ญใจ🌿

เราอาจต้องสอบตกบ้างก็ปกติ

ก็แก้ไขสอบใหม่ให้ได้    🌝🍃

◎ ชีวิตเราทั้งชีวิตนั่นแหละ...คือแบบฝึกหัดที่ยิ่งใหญ่ ◎

                   ......  🌿💞✌🌿 ......

ณ. รพ. ชลประทาน
( 6/10/2017)

วันนี้มีโอกาสได้เป็นส่วนเล็กๆเอื้อเฟื้อให้ลูกสาวคนหนึ่งได้เห็นถึงความภาคภูมิใจที่ได้ทำหน้าที่ทดแทนบุญคุณมารดา.....แม้มีความเจ็บป่วยสาหัสตรงหน้าที่เผชิญ

เมื่อเอาใจไปรับฟังเขา...อยู่กับเขาอย่างจริงจัง
จึงได้เรียนรู้ชัดขึ้นว่าเมื่อเราร่วมรับรู้สุขทุกข์ของโยมอย่างสังเกตุด้วยหัวใจ.....ภายใต้ความเข้มแข็งที่โยมเอ่ยบอกออกมานั้นกลับมีความสั่นไหวของความกลัวซ่อนอยู่มากมาย..."กลัวแม่จะไม่ได้กลับบ้านในคราวนี้_กลัวว่าจะเป็นความผิดที่ละเลยการได้ดูแลแม่ในเวลาที่ผ่านมา..

เมื่อเราเห็น..รับรู้..และมีแผนที่ชัดเจนว่าจะพาเขาไปไหน ?? 

◎พร้อม....เราจึงได้เริ่มออกเดินทาง!!!!◎

การได้ชวนให้โยมเห็นสิ่งที่มีตอนนี้...ด้วยท่าทีที่ไม่ผลักไส....จนใจ ศิโรราบกับความทุกข์ตรงหน้าและกลับมาตระหนักรู้กับความจริงของชีวิต....ทำให้ความทุกข์ที่มีบรรเทาคลายลงด้วยที่ปัจจุบันนี้เราได้ทำหน้าที่ได้ดูแลแม่ด้วยความรักแท้จริงและความเข้มแข็งที่โยมมีอยู่ในตัว.....และแม่ของโยมได้รับรู้ในความดีงามนี้และเห็นความเข้มแข็งนั้นของโยมแล้วนะ...วันนี้เราจะใช้เวลาดูแลความรักนี้ไปด้วยกัน...
(บางส่วนของบริบทที่เกิดขึ้น....)

ขออนุโมทนากับผู้ป่วยคุณแม่และคุณลูกคู่นี้ที่ทำให้เกิดมีน้ำตาแห่งความอิ่มเอิบในการได้มีโอกาสไปร่วมรับรู้บังเกิดในใจพระอาสาเองด้วยใจที่เบิกบานไปพร้อมๆกับเขาทั้งคู่....อิ่มบุญจริงๆ

อนุโมทนากับความรักความใส่ใจของคุณหมอคุณพยาบาลทุกท่าน