........สิ่งที่เราต้องการจะพูด......
ไม่สำคัญเท่ากับ "สภาวะ" ตอนที่เราพูด
หากเราพูดจากสภาวะที่เต็มไปด้วย "เมตตา"
...มันจะพาเราไปเจอความรัก...
หากเราพูดจากสภาวะที่เต็มไปด้วย "อัตตา"
...มันจะพาเราไปเจอความเกลียดชัง...
>>>>><<<<<<<
ความรู้น้อย แต่ "รู้ตัว" มาก
ก็ยังดีกว่า...ความรู้มาก แต่ "รู้ตัว" น้อย
เพราะคนที่มีความ "รู้" มาก
แต่มีความ "รู้ตัว" น้อย
อาจหลงตัวเองได้ง่าย และไม่ก่อให้เกิดการพัฒนา
ส่วนคนที่แม้มีความ "รู้" น้อย
แต่มีความ "รู้ตัว" มาก
จะมีคนรักและพร้อมช่วยเหลือเสมอ
นอกจากนั้น คนที่ "รู้ตัว" มาก
จะสามารถปรับปรุงตัวเองได้ตลอดเวลา
>>>>><<<<<
และการจะเป็นผู้ชื่อว่าอาวุโสนั้น
ไม่ใช่แค่การที่ผ่านกาลอายุ....ผ่านเรื่องราวมา
แล้วใช้เวลาเพียงเพื่อผมหงอกบนหัวเท่านั้น
ต้องนำสิ่งอันผ่านมานั้นสอนสั่งผู้น้อย
การไม่ได้ใช้วันเวลาในชีวิต
ด้วยความมีอัตตาที่มาก....แต่รู้ตัวน้อย"
เป็นบุคคลที่ชื่อว่า "ผู้แก่เปล่า"อย่างแท้จริง
พระภัทรพล ชุตินฺธโร
๑๙ พย. ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น